Ολίβι ή Ολιέ, Πιερ

(Pierre Jean Olivi ή Olieu, Σερινιάν, Λανγκντόκ 1248 – Ναρμπόν 1298). Γάλλος θεολόγος και φιλόσοφος. Μπήκε στο τάγμα των μινωριτών και σπούδασε θεολογία στο Παρίσι. Υποστηρικτής μιας αυστηρής ερμηνείας της φραγκισκανικής πενίας, ο Ο. απέβη σύντομα, μέσα στο τάγμα, ο αναγνωρισμένος αρχηγός των σπιριτουαλιστών. Το 1274 κατηγορήθηκε από τους συντηρητικούς για φιλοσοφική πλάνη (στην πραγματικότητα όμως κτυπούσαν τον φιλόσοφο με σκοπό να πλήξουν τον σπιριτουαλιστή, τον οξύ ερμηνευτή του Αιώνιου Ευαγγελίου), αλλά, με την υποστήριξη του αρχηγού του τάγματος, διορίστηκε το 1287 λέκτωρ της θεολογίας στο Φραγκισκανό σπουδαστήριο της Σάντα Κρότσε στη Φλωρεντία και το 1289 στο σπουδαστήριο του Μονπελιέ. Μετά τον θάνατό του οι οπαδοί του τον τιμούσαν ως άγιο, το 1318, όμως ο συντηρητικοί, με την υποστήριξη του πάπα Ιωάννη KB’, αφαίρεσαν από τους σπιριτουαλιστές τις μονές της Ναρμπόν και του Μπεζιέ, κατέστρεψαν τον τάφο του, διέσπειραν τα λείψανα του και εξαφάνισαν τα έργα του. Στη φιλοσοφία ο Ο. υπήρξε οπαδός της σχολής του Αυγουστίνου και του Μποναβεντούρα, πρωτοτυπώντας σε αρκετά σημεία· οξύς μελετητής των προβλημάτων της φυσικής, υπήρξε ένας από τους πρώτους υποστηρικτές της θεωρίας του impetus. Αναφέρεται όμως, κυρίως ως συγγραφέας της περίφημης Lectura super Apocalipsim, στην οποία το ιερό κείμενο δίνει την ευκαιρία στον Ο. για μια απολογία της ιστορίας της Εκκλησίας, διαπνεόμενη από βαθιά μυστικιστική και εσχατολογική έμπνευση.